Tageski

Nerede Kalmıştık?

N

Pepe cümleler söylüyorum, hiçbiri tamamlanmamış, yarım hayatım içinde sırıtmayan, tanıdık, hayretsiz konuşmalar. Kurt sisli havaları sever. Kapalı kalpliler hem geceyi, hem sisi. Oğuz’a söyledim, üç beş şehre gittim, kimse yoktu dedim, o beni anladı, tamamlanmamış cümlelerimi biliyor, pepe hayatımı bile seviyor, küçük bir şarkının içinde sanki beni ölesiye güvenle tutuyor. Hayat hayatı söker, gün ekliyoruz, gece ekliyoruz. Ağzımızda İtalyanca eski bir şarkı, sisli sokakları geçiyoruz: ”Lasciate...

Siesta

S

  Ne söyleyeyim? Nerdeyse hiç kimsenin öğle uykulu hayatının kalmadığını mı? Parçalı bulutlu adamlar, yedi fil hikayesi, evinde uyuyamayan hayatlar, hoşgörüsüz sokaklar, biri diğerini itiyor, öne adımlayıp daha hızlı yaşamak için dirsek atıyor, komik çabalar, anlamsız telaşlar. Sabahları işe giderken, akşamları da eve dönerken daha çok korna çal, öndeki arabayı sıkıştır ki, daha hızlı sürsün, acele hayatçılar, bir patırtılı, bir gürültülü hayat… Nereye? Ben bir şeyleri eksik biliyor...